Minimal Μουσική
Το Minimal (ή Μινιμαλισμός στη…”ντόπια”) ως έννοια
εισήχθη και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’60 με σκοπό να
περιγράψει ένα νέο κίνημα που άρχισε να αναπτύσσεται σε διάφορες μορφές τέχνης
και είχε ως αρχές την απαλοιφή κάθε περιττού στοιχείου και την ανάδειξη της
ουσίας και της πραγματικής ταυτότητας των πραγμάτων.
Η μινιμαλιστική
μουσική χαρακτηρίζεται από μια διάθεση πειραματισμού με τους ήχους. Ο σταθερός
παλμός, τα σταθερά διαστήματα μεταξύ των ηχητικών, την επανάληψη μουσικών
μοτίβων ή φράσεων, τη σταδιακή μετατροπή του ήχου ή ακόμα και την παρεμβολή
παύσεων στη συνολική σύνθεση. Το “υβρίδιο” αυτό που γεννήθηκε σε “ανοίκιες”
υπόγειες σκηνές του San
Francisco και σε “εναλλακτικούς” χώρους της Νέας
Υόρκης κατάφερε μισό αιώνα μετά να αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα είδη
πειραματικής μουσικής με πολλούς δημιουργούς και ακόμα περισσότερους οπαδούς.
